Of je geeft een bloemetje

Ik pretendeer om professionele redenen verstand van communicatie te hebben, maar moet bekennen dat het fenomeen dickpic mij tot nu toe was ontgaan.

Wellicht behoor ik niet tot de doelgroep. 

Nu ik sinds enkele weken besef dat het in culturele en sportieve kringen een modern communicatiemiddel is, vraag ik mij twee dingen af: op welke manier kun je denken dat een dickpic een succesvolle strategie is voor een versierpoging en, niet onbelangrijk, is het de bedoeling dat het orgaan in kwestie in slappe of erecte toestand wordt vastgelegd? 

Vroeger sloeg ik voor de antwoorden op dit soort levensvragen de Viva erop na, maar helaas is dat blad ter ziele gegaan. Gelukkig schonk het NOS-journaal gisteravond aandacht aan het fenomeen; Marc Overmars had het verschijnsel immers net een boost gegeven. De technische vraag is nu beantwoord - erect geloof ik - maar de beweegredenen van de afzenders blijven duister. Ik bedoel, we hebben allemaal weleens last van lustgevoelens en hoopvolle verwachtingen voor de nabije toekomst, maar het vraagt ook weer niet zoveel inlevingsvermogen om te bedenken dat een dickpic misschien ietwat eendimensionaal overkomt en niet echt veel intellectuele capaciteiten voorspelt. Nog los van de weinig esthetische resultaten die ik me er bij voorstel.

Als ik mij inleef in zowel de zender als de ontvanger en de boodschap nuchter ontleed, kom ik tot de volgende uitkomst: 'Hé, een opdringerige domme eikel die niet kan fotograferen stuurt me een waardeloze foto van een orgaan dat er ook zonder flits niet echt geweldig uitziet.' 

Tip van een ouwe lul: probeer het eerst eens met een non-verbaal bosje bloemen.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.